ମୃତ୍ୟୁର ୧୫ ମିନିଟ ପୂର୍ବରୁ କ’ଣ ଭାବେ ଆମ ମସ୍ତିଷ୍କ; ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ କ୍ୟାମେରାରେ ହେଲା ରେକର୍ଡ
ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ରେକର୍ଡ କରାଯାଇଛି ଯେ ଯେତେବେଳେ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ନିକଟତର ହୁଏ, ସେହି ସମୟ ମଧ୍ୟରେ ତାଙ୍କ ମନରେ କ’ଣ ଚାଲିଥାଏ। ବାସ୍ତବରେ ବୈଜ୍ଞାନିକମାନେ ଦାବି କରିଛନ୍ତି ଯେ, ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରୁଥିବା ମସ୍ତିଷ୍କ ଶେଷ ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ଏହାର ଜୀବନରେ ଘଟିଥିବା ଭଲ ସ୍ମୃତିଗୁଡ଼ିକୁ ସ୍ମରଣ କରିଥାଏ । ରିପୋର୍ଟ ଅନୁଯାୟୀ, ବୈଜ୍ଞାନିକମାନେ ହଠାତ୍ ଜଟିଳ ଅଙ୍ଗ ତଥା ମସ୍ତିଷ୍କକୁ କାବୁ କରିଥିଲେ। ଏହି ସମୟରେ ସେ ମସ୍ତିଷ୍କର ଶେଷ ମୁହୂର୍ତ୍ତର କାର୍ଯ୍ୟକଳାପ କିପରିଥିଲା ତାହା ରେକର୍ଡ କରିଥିଲେ।
ରିପୋର୍ଟ ଅନୁଯାୟୀ ଏଷ୍ଟୋନିଆର ତାରତୁ ୟୁନିଭରସିଟିରେ ଡକ୍ଟର ରାଁଲ ଭିସେଣ୍ଟେ ଜଣେ ୮୭ ବର୍ଷ ବୟସ୍କ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ମସ୍ତିଷ୍କକୁ ରେକର୍ଡ କରିଥିଲେ। ଏହି ବୃଦ୍ଧ ଲୋକ ଜଣଙ୍କ ଅପସ୍ମାରରେ ପୀଡିତ ଥିଲେ। ତାଙ୍କ ମସ୍ତିଷ୍କର ଗତିବିଧିକୁ ରେକର୍ଡ କରିବା ପାଇଁ ଡକ୍ଟର ରାଁଲ ଇଲେକ୍ଟ୍ରୋଏନ୍ସଫାଲୋଗ୍ରାଫି (EEG) କୁ ବ୍ୟବହାର କରିଥିଲେ | EEG ମେସିନ୍ ସହିତ ବୃଦ୍ଧଙ୍କ ମସ୍ତିଷ୍କର ମନିଟରିଂ କ୍ରମାଗତ ଭାବରେ କରାଯାଇଥିଲା ।
ତେବେ ଚିକିତ୍ସା ସମୟରେ ହଠାତ୍ ହୃଦଘାତ ହୋଇ ତାଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇଥିଲା। କିନ୍ତୁ ମୃତ୍ୟୁ ପୂର୍ବରୁ, ତାଙ୍କ ମସ୍ତିଷ୍କର ସମସ୍ତ ଗତିବିଧି EEG ମେସିନରେ ରେକର୍ଡ କରାଯାଇଥିଲା । ଯେତେବେଳେ ଡାକ୍ତର ରାଁଲ ଭିସେଣ୍ଟେ ଏବଂ ତାଙ୍କ ଦଳ ବୃଦ୍ଧାବସ୍ଥାରେ ମସ୍ତିଷ୍କ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପର ରେକର୍ଡିଂ ଦେଖିଲେ, ସେମାନେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଗଲେ ।କାରଣ ଏହା ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ଘଟିଥିଲା ଯେ ଏକ ମରିବା ମଣିଷର ମସ୍ତିଷ୍କର ଗତିବିଧି ରେକର୍ଡ କରାଯାଇଥିଲା । ଏହି ରେକର୍ଡିଂର ବିସ୍ତୃତ ଅଧ୍ୟୟନ ଫ୍ରଣ୍ଟିଅର୍ସ ଅଫ୍ ଏଜିଂ ନ୍ୟୁରୋ ସାଇନ୍ସରେ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଛି।
ଏହି ଅଧ୍ୟୟନରେ ଜଡିତ ଥିବା ଲୁଇସଭିଲ୍ ନ୍ୟୁରୋସର୍ଜନ ଡକ୍ଟର ଅଜମଲ ଜେମାର କହିଛନ୍ତି ଯେ ଆମେ EEG ମେସିନରେ ମୃତ୍ୟୁର ୯୦୦ ସେକେଣ୍ଡ ରେକର୍ଡ କରିଛୁ। ଏହାର ଅର୍ଥ ପ୍ରାୟ ୧୫ ମିନିଟ୍ । କିନ୍ତୁ ଆମର ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଧ୍ୟାନ ମୃତ୍ୟୁ ପୂର୍ବରୁ ୩୦ ସେକେଣ୍ଡ ଏବଂ ତା’ପରେ ୩୦ ସେକେଣ୍ଡ ଉପରେ ଥିଲା। ଅଧ୍ୟୟନରେ ଏହା ଜଣାପଡିଛି ଯେ ରୋଗୀର ଅନ୍ତିମ ହୃଦଘାତ ଅତି ଦ୍ରୁତ ଗତିରେ ଆସିଥିଲା ଓ ସେଠାରେ ଏକ ନିଆରା ତରଙ୍ଗ ରେକର୍ଡ କରାଯାଇଥିଲା। ଏହି ତରଙ୍ଗଗୁଡ଼ିକ ସେହି ବୃଦ୍ଧମାନଙ୍କର ଜ୍ଞାନଗତ କାର୍ଯ୍ୟଗୁଡ଼ିକୁ ସକ୍ରିୟ ରଖୁଥିଲେ ।
ଏହି ତରଙ୍ଗକୁ ଗାମା ଓସିଲିଏସନ୍ କୁହାଯାଏ। ଏହା ସ୍ମୃତି ମନେ ରଖିବା ଓ ସ୍ୱପ୍ନ ଦେଖିବା ପରି। ରିପୋର୍ଟରେ କୁହାଯାଇଛି ଯେ ଏହାର ଅର୍ଥ ହେଉଛି ଏହି ସମଗ୍ର ଘଟଣାରେ ଅଧିକ ଅନୁସନ୍ଧାନର ଆବଶ୍ୟକତା ରହିଛି, କିନ୍ତୁ ଏହା ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ କୁହାଯାଇଛି ଯେ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ମୃତ୍ୟୁ ପୂର୍ବରୁ ତାଙ୍କର ସର୍ବୋତ୍ତମ ସ୍ମୃତିକୁ ମନେ ରଖିଥାଏ। ଏହି ଅନୁସନ୍ଧାନରେ କୁହାଯାଇଥିଲା ଯେ ଏହି ସମୟ ମଧ୍ୟରେ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ମସ୍ତିଷ୍କ ବହୁତ ସକ୍ରିୟ ଥିଲା। ଆହୁରି ମଧ୍ୟ କୁହାଯାଇଛି ଯେ ଶେଷ ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ମଣିଷର ମନ ଏପରି ସ୍ଥିତିରେ ପହଞ୍ଚେ ଯେପରି ତୁମେ ଏକ ସ୍ୱପ୍ନ ଦେଖୁଛ।
ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟଜନକ କଥା ହେଉଛି ସେହି ସମୟରେ ଆମ ଶରୀର ଶେଷ ହୁଏ, କିନ୍ତୁ ଅନ୍ତିମ ପର୍ଯ୍ୟାୟରେ ପହଞ୍ଚିବା ପରେ ମଧ୍ୟ ଆମର ମନ କିନ୍ତୁ କାମ କରେ। ଏହି ଅନୁସନ୍ଧାନ କରିଥିବା ଲୁଇସଭିଲ୍ ଜେମାର ୟୁନିଭରସିଟିର ନ୍ୟୁରୋ ସର୍ଜନ ଡକ୍ଟର ଅଜମଲ ଜେମାର କହିଛନ୍ତି ଯେ ଗାମା ଓସିଲିଏସନ୍ ତରଙ୍ଗ ସମୟରେ ଆମର ମସ୍ତିଷ୍କ ପୁରୁଣା ସ୍ମୃତିକୁ ମନେ ରଖିବା ଆରମ୍ଭ କରେ। କାରଣ ସେହି ସମୟରେ ତାଙ୍କ ମନର ତରଙ୍ଗ ବହୁତ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଥାଏ । ମୃତ୍ୟୁ ପୂର୍ବରୁ ଏହା ତୀବ୍ରତାର ସମସ୍ତ ସୀମା ଅତିକ୍ରମ କରିସାରିଥାଏ । କିନ୍ତୁ ମୃତ୍ୟୁ ଯେତିକି ପାଖେଇ ଆସେ, ଏହା ମନ୍ଥର ହେବାକୁ ଲାଗେ ଏବଂ ଶେଷରେ EEG ମେସିନରେ କେବଳ ଏକ ସିଧା ଲାଇନ ଦେଖାଯାଏ ।
